16 Μαρ 2012

Ψίθυρος

Τρέμω να γράψω στο χαρτί όσα ονειρεύομαι,
γιατί – μου 'παν – τα όνειρα μπορούν να γίνουν αλήθεια.


Τότε
Θα ήταν μακάβριο να βλέπεις τους δήμιους των ψυχών μας αποκεφαλισμένους σε έρημες πλατείες .
Θα ήταν απελπιστικό να ακούς τους φρουρούς των ιδεών μας φυλακισμένους απο τα πιο βαθιά μπουντρούμια .
Μα πιο πολύ,
Θα ήταν κρίμα τούτο 'δω το μικρόψυχο και πράο Ανθρωπάκι,
που θα χάσει την ευκαιρία που υπομονετικα καρτερούσε ,
να πατήσει τον συνάνθρωπο.


Για αυτό δεν γράφω στο χαρτί όσα ονειρεύομαι,
μόνο να, τώρα εδώ, σε εσένα τα ψιθυρίζω
και ύστερα, σε παρακαλώ, ξέχασέ τα.
Ας αφήσουμε αυτή την αναλγητική γύρω μας Μαυρίλα να απαλύνει λίγο
τις καταδικασμένες σε νοσηρότητα και διαμελισμό υπάρξεις μας.
Μόνο που κάποτε, θα το δείς, αυτός ο εθισμός θα μας ξεκάνει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου