16 Μαρ 2012

Φθορά

Εμένα που ποτέ δεν μου έλειψε τίποτα,
που ποτέ δεν έζησα πολέμους, τραγωδίες και φόβο.
Εμένα που ποτέ δεν μου έλειψε τίποτα,
που ποτέ δεν ένιωσα πείνα, δίψα ή κρύο,
κάτι άλλο με φθείρει χρόνια τώρα,
όσο δεν μου λείπει τίποτα.

Αηδιασμένος απεχθάνομαι την “ΕΙΡΗΝΗ” έτσι που επιβάλλεται
σκοτεινά συμφωνημένη και δολερά ρευστή.
Διχασμένος παρακολουθώ την “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ” έτσι που παρουσιάζεται
μόνιμα παράλυτη και αιωνίως ανέφικτη.
Εξουθενωμένος μισώ την “ΑΝΕΣΗ” έτσι που αποκτάται
κοπιάζοντας από υποκλίσεις και διαρκή αβεβαιότητα.
Τραυματισμένος βλασφημώ την “ΑΣΦΑΛΕΙΑ” έτσι που επισφαλίζεται
επικίνδυνα προβοκατώρικα και αμείλικτα απάνθρωπη.

Τη νίωθω την Φθορά.
Τη νιώθω από τα Ανύπαρκτα Και Ξεχασμένα Δέντρα,
τους Μουτζουρωμένους Πρώην Γκρί Τοίχους,
τους Χιλιάδες Ξένους Γύρω μου,

και αν την νιώθω είναι ΕΔΩ!


Εμένα που ποτέ δεν μου έλειψε τίποτα......

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου